بهینه سازی سامانه های تامین آب نوبتی با بکارگیری تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار

در این تحقیق با استفاده از تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار و الگوریتم بهینهسازی اجتماع ذرات، بهینهسازی تامین نوبتی با هدف بیشینهسازی یکنواختی توزیع آب در شبکه و قابلیت اطمینان انجام شد. در ادامه با محاسبه برگشتپذیری به عنوان یک معیار کارآیی، عملکرد سیستم ارزیابیشده و نتایج حاصل از شبیهسازی مبتنی بر فشار با شبیهسازی مبتنی بر تقاضا مورد مقایسه قرار گرفت. روش ارایه شده بر روی یک شبکه نمونه وتعریف چند سناریو کمآبی مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج نشان داد مقادیر تابع هدف برای حالت شبیهسازی مبتنی بر فشار بیشتر از شبیهسازی مبتنی بر تقاضا بوده در حالی که معیار برگشتپذیری برای حالت تحلیل مبتنی بر تقاضا بیشترین مقدار را داشته است. در تحلیل مبتنی بر فشار، به خوبی نشان داده شده است که میزان تامین در گرهها با توجه به زمان و مکان تامین آب میتواند با مقدار نیاز در گره متفاوت باشد.

کلیدواژه ها:

کمبود آب ، تامین نوبتی ، تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار ، الگوریتم بهینهسازی اجتماع ذرات ، برگشتپذیری