بررسی اثرات استفاده از گیاه داروئی آویشن در تغذیه دام

در سالهای اخیر استفاده از گیاهان دارویی درجیره های غذایی دام و طیور رشد روز افزونی داشته است. از دیرباز دامدارانبومی و عشایر مناطق مختلف از گیاهان دارویی در دسترس و موجود در همان مناطق در درمان بیماری های دامی خود استفاده میکرده اند.نگهداری صنعتی دام و طیور در ابعاد وسیع و به صورت فشرده، امکان بروز بیمارها را افزایش داده که جهت کاهش میزان وقوع اینبیماری ها و نیز کمک به افزایش رشد و بهبود صفات تولیدی از مواد شیمیایی مختلف ازجمله آنتی بیوتیک ها در واحدهای پرورش داموطیور استفاده می شود که امروزه استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد به دلیل احتمال بروز مقاومت باکتریایی و همچنین انتقال ازطریق فراورده های تولیدی به مصرف کنندگان با محدودیت مواجه شده است. وجود باقی مانده های آنتی بیوتیک ها در محصولات و افزایشباکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک موجب ممنوعیت استفاده از آنها به عنوان افزایش دهنده رشد شده است. مکمل های غذاییجایگزین آنتی بیوتیک ها در جیره حیوانات نیز می توانند عملکرد دام ها را بهبود ببخشند.مواد و روشها: هدف از این بررسی معرفی گونه گیاه دارویی، آویشن است که در ایران بیشتر برای تغذیه دام و طیور مورد استفاده قرار می گیرد.آویشن گیاهی است پایا از تیره نعناع در انواع مختلف که قسمت های مورد استفاده یعنی سرشاخه های گلدار آن به مصارف طبی و داروییمی رسد. پرورش این گیاه ممکن است از طریق کاشت دانه یا تقسیم ساقه های ریشه دار گیاه مسن صورت گیرد. بوته آویشن به ارتفاع 10تا 30 سانتیمتر و به ندرت خوابیده است. آویشن گیاهی یکساله و علفی بوده و طول برگ های آن از 4 تا 10 میلیمتر متغیر، گلهایآن به رنگ صورتی یا بنفش و فصل گلدهی آن بین خرداد تا مرداد است.نتایج: مهمترین ترکیبات آویشن شامل فنول، تیمول (68 درصد) و کارواکرول (3/5 درصد) می باشد که فراوان ترین و فعال ترین ترکیباین گیاه دارویی بوده و همراه با هیدروکربن های منوترپن (2 / 11 درصد) و گاما ترپنین (8 / 4 درصد)، خواص آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبیرا ایجاد می کنند. تمام بخش های این گیاه معطر بوده و دارای طبیعتی گرم است. استفاده از گیاه آویشن در جیره دام وطیور به طورموثری موجب حفظ کیفیت رنگ، کاهش بار میکروبی، کاهش اکسیداسیون چربی می شود. روغن های عصارهای، اسیدهای آلی و ترکیباتگیاهی مثل روغن آویشن جایگزین های مهمی برای آنتی بیوتیک ها می باشند و بعضی از آنها بیش از 60 ترکیب منحصر به فرد دارندکه می توانند جلوی رشد برخی از میکرو ارگانیسم ها مثل سالمونلا و دیگر پاتوژن ها را بگیرند. ترکیب شیمیایی روغن های عصاره ایمختلف است. ترکیبات اولیه فعال ترین مولفه های آن هستند در حالی که ترکیبات ثانویه با کمک یکدیگر تاثیرات کلی را افزایشمیدهند . تحقیقات نشان داده است که آویشن غذایی زمانی که به عنوان گیاه یا روغن استفاده میشود، بر افزایش وزن و توده بدنی تاثیرگذار میباشد . به طور کلی نتایج تحقیقات مختلف نشان داد افزودن آویشن به جیره دام وطیور هم از نظر درمانی و هم از نظرتغذیه اینتایج معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

گیاهان داروئی ، تیمول ، دام وطیور ، آنتی اکسیدان