بررسی مکانیزم ها ی ناپایداری سازند های شیلی و معرفی سیال حفاری مناسب،جهت حفاری این سازندها

ناپایداری دیواره ی چاه در سازند های شیلی همواره به عنوان یکی از عوامل مشکل ساز و هزینه بر در مقابل صنعت حفاری قرار داشته است. برخی از عوامل مکانیکی مانند فشار گل حفاری، تنش های حرارتی، ضربه زدن و مکش به دلیل حرکت رشته حفاری و یا حرکت پلاستیکی شیل ها وعوامل شیمیایی مانند هیدراسیون یا دفع آب می توانند باعث تغییر شکل و یا تخریب شیل ها و در نهایت ایجاد مشکلات در عملیات حفاری شوند. در ابتدا سیالات حفاری پایه روغنی جهت کنترل تورم شیل معرفی شد. به دلیل محدودیت های استفاده از سیالات پایه روغنی) آسیب های زیستی محیطی و هزینه بر بودن(، محققان به دنبال ساخت و فناوری پایدار سازهای جدید برای استفاده در سیالات پایه آبی هستند. بعد از سیالات حفاری پایه نفتی، گل های نمکی پیشنهاد شد که دوباره به دلیل غلظت بالای نمک های سدیم کلرید و پتاسیم کلرید باعث ایجاد مشکلات زیستی محیطی می شوند. در این مقاله به مشکلات ناشی از شیل ها در حین عملیات حفاری و راهکارهای موجود برای درمان این مشکلات می پردازیم.

کلیدواژه ها:

ناپایداری دیواره چاه ، پایدارساز ، سازند شیلی ، تورم ، گل های پایه آبی