بررسی تطبیقی ارزیابی آثار زیست محیطی از منظر حقوقی در قراردادهای بالادستی نفت ایران و امریکا

صنعت نفت و گاز از همان روزهای نخستین پیدایش دارای ابعاد و اثرات زیست محیطی متعددی بر روی جوامع طبیعی و انسانی بوده است .در حال حاضرملاحظات زیست محیطی به یکی از مهم ترین معیار ها و استانداردهای ارزیابی صنایع تبدیل شده است. در مصرف نفت و گاز می توان به تاثیر مواد ومحصولات نفتی بر ایجاد و افزایش انواع آلودگیها و مشکلات زیست محیطی اشاره نمود. 1کشورهای سرمایه گذار و البته کشورهای میزبان در خلال یک عملیات نفتی بیشتر اهداف اقتصادی و کسب سود را مدنظر خود قرار می دهند این در حالی است که بی توجهی به مسایل زیست محیطی علیالخصوص عدم رعایت ارزیابی اثرات زیست محیطی در روند عملیات اکتشاف ، توسعه و تولید می تواند به مرور زمان اثرات منفی و زیان آوری را برای کشور میزبان به دنبال داشته باشد به همین خاطر در صنعت نفت نمی توان از مباحث زیست محیطی غافل شد و باید روز به روز نقش این قوانین و مقرراتزیست محیطی در قراردادهای نفتی پر رنگ تر شود.در این مقاله با تحلیل حقوقی ارزیابی اثرات زیست محیطی به این موهم پرداخته می شود که دولت ها برای حفظ محیط زیست طبیعی و انسانی چه قوانین و مقررات و چه دستورالعمل های سازمانی ای را در نظر دارند و پیمانکاران صنعت نفت تا چه اندازه ای ملزم به رعایت آن ها هستند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، محیط زیست ، قرارداد ، صنعت نفت