ارزیابی ایمنی در سکوهای موجود

سکوهای دریایی در محیط سرویس خود در معرض صدماتی مانند خوردگی تصادم تغییر شکل و غیره قرار می گیرند که از استحکام سازه ای آنها کاسته و طول عمر آنها را کاهش می دهد بنابراین لازم است که به صورت دوره ای مورد نظارت و کنترل قرار گیرند تا بتوان ایمنی آنها را ارزیابی کرده و طول عمر آنها را کاهش می دهد بنابراین لازم است که سورت دوره ای مورد نظارت و کنترل قرار گیرند تا بتوان ایمنی آنها را ارزیابی کرده و در صورت نیاز تعمیرات و بازسازی های لازم را بر روی آن انجام داد یکی از این صدمات خوردگی سازه سکو می باشد که تمامی المانهای سازه ای با شدتی کم یا زیاد در معرض آن هستند و بی توجهی به آن به سرعت می تواند سازه را منهدم کند خوردگی المانهای فولادی سکو در ناحیه پاشش آب و یا در منطقه جذر و مدی بیشتر از قسمتهای دیگر آن است زیرا این منطقه دائما خشک و تر می شود و یا برخورد جریانهای آبی بر روی سطح سازه پوشش های حفاظتی از بین می رود و در ضمن این منطقه با هوا در تماس است که خوردگی را تشدید می کند در شرایط عادی میزان خوردگی در این ناحیه 1/5-0/5 mm yr می باشد که دیده می شود رقم بالایی است بنابراین میزان خوردگی در المانهای سازه ای می تواند یکی از ملاکهای ارزیابی ایمنی در سکوهای فراساحلی موجود در نظر گرفته شود همچنین در مراحل طراحی نیز می توان با پیش بینی خوردگی در طول زمان ایمنی سکو را ارزیابی کرده و سازه مطمئنی را طراحی کرد در این مقاله از روش تحلیل قابلیت اعتماد سازه ها برای ارزیابی ایمنی استفاده شده و عدم قطعیتها در بارگذاری سازه و میز مقاومت اعضا لحاظ شده اند تا بتوان ارزیابی بهتری را به عمل آورد

کلیدواژه ها:

سکوی فراساحلی ، قابلیت اعتماد ، ارزیابی ایمنی ، شاخص ایمنی ، نا معینی سیستم