بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی و کاهش تمایل به ترک خدمت کارکنان

اهمیت و توجه به حفظ و نگهداری نیروی انسانی به عنوان منابع ارزشمند سازمان مورد توجه مدیران و پژوهشگران است، رهبران ماهیتا در موقعیتی از قدرت اجتماعی هستند، که از آن قدرت در تصمیم گیری ها و پیاده سازی تصمیمات خود استفاده می کنند،اقدامات و نفوذ آن ها بر سایرین به گونه ای است که بیشترین منفعت را برای پیروانشان دارا می باشد تمایل به ترک خدمتدر کارکنان به اشکال مختلف پویایی نیروی کار درون سازمانی و همچنین سرنوشت نهایی یک سازمان را تحت تاثیر قرار می دهند، در این میان عوامل متعددی وجود دارند که سبب ضعف و کندی بنیه سازمان می گردند که یکی از این عوامل تمایلی است کهکارکنان به رها کردن شغلشان پیدا می کنند. تمایل به ترک خدمت به اشکال مختلف پویایی نیروی کار درون سازمانی و همچنین سرنوشت نهایی یک سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد.بر این اساس در پژوهش حاضر هدف این است که ضمن مرور ادبیات رهبری اخلاقی وتمایل به ترک خدمت داوطلبانه کارکنان به تبیین رابطه ی این دو متغیر پرداخته و جنبه هایی از این اثرگذاری درحد ممکنه تشریح گردد. بررسی تئوریک این عوامل بیانگر آن است که ظهور ارزش های اخلاقی از طریق ایفای نقش فعال رهبری اخلاقی در سازمان ها، منجر به احساس تعهد ، اعدالت ،انصاف و رضایت در کارکنان گردیده و باعث آن می شود که تمایل به ترک خدمت داوطلبانه کارکنان که عواقب نافرجامی برای سازمان ها در پی خواهد داشت را بطور موثرانه ای کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، تمایل به ترک خدمت ، پویایی نیروی کار