ارایه چهارچوبی برای طراحی مدل کسب و کار

ظهور فناوری ارتباطات، مدل کسب و کار را به منزله واحد تجزیه و تحلیل جایگزین صنعت کرد تا شرکتها بتوانند با ارزیابی مداوم نیازهای بازار و فناوری، مدل کسب و کار مناسب تری انتخاب کنند. هدف این نوشتار شناسایی روشهای طراحی مدل کسب و کار و ارائه چارچوب پیشنهادی کسب و کارها برای پیاده سازی طرح ها و ایده های تازه وارد به بازار یا حفظ و ارتقای موقعیت آنان در بازارهای داخلی و جهانی است. برای دستیابی به این هدف، روش های مختلف طراحی مدل کسب و کار(FBBM، VISOR، IDEA، MAPIT و پویا) تجزیه و تحلیل شده و با استفاده از روشی فراتر کیب، چارچوبی برای طراحی مدل کسب و کار پیشنهاد میشود. برای سنجش روایی آن از تحلیل عاملی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد عناصر سازماندهی، فناوری، منابع مالی و هزینه ها، خدمات کالاها، بازار و مشتریان و فازهای شناسایی، طراحی، ارزیابی و تجمیع در طراحی مدل کسب و کار، اهمیت بالایی دارند. آزمون مقایسه میانگین یک گروهی به دست آمده از معنادار بودن اهمیت عناصر پیشنهادی، طراحی مدل برای توسعه حضور کسب و کارهای مبتنی بر فناوری را حمایت کرده است

کلیدواژه ها:

تحلیل عاملی ، روش فراترکیب ، طراحی مدل ، کسب و کار ، مدل کسب و کار