رابطه سبک رهبری تحول آفرین با چابکی منابع انسانی و یادگیری سازمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک رهبری تحول آفرین با چابکی منابع انسانی و یادگیری سازمانی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزشی و اداری دانشگاه شهید بهشتی در اسفند 1395 بودند که از این تعداد 100 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه سبک رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000)، چابکی منابع انسانی تورنگ لین و همکاران (2005) و یادگیری سازمانی توسلی (1391) را تکمیل کردند. داده های بدست آمده از این پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به روش همزمان تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک رهبری تحول آفرین با چابکی منابع انسانی و یادگیری سازمانی رابطه معنیداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد متغیر سبک رهبری تحول آفرین در مجموع قادر است 21 درصد از تغییرات متغیر چابکی منابع انسانی و 19 درصد از تغییرات متغیر یادگیری سازمانی را به طور مثبت و معنادار پیشبینی کند. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که سبک رهبری تحول آفرین با متغیرهای چابکی منابع انسانی و یادگیری سازمانی رابطه داشته و قادر است تغییرات مربوط به آنها را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، چابکی منابع انسانی ، سازمان یادگیرنده