بررسی پایداری دیواره گود توسط روش نوین ترکیب میخ کوبی و انکر در نرم افزارplaxis

امروزه در بسیاری از پروژه های ساختمانی لازم است که زمین به صورتی خاکبرداری شود که جداره ها ی آن قائم یا نزدیک به قائم باشد. این کار ممکن است به منظوراحداث زیرز مین، کانال یا تاسیسات شهری (مانند ایستگاه مترو) و غیره صورت گیرد. فشار جانبی وارد بر جداره های ناشی از رانش خاک بر اثر وز ن احتمالی رویخاک کنار خود آن و نیز سربارهای گود می باشد . این سربارها می توانند شامل خاک بالاتر از تراز افقی لبهی گود، ساختمان مجاور بارهای ناشی از بهره برداری از معابر مجاور و غیره باشند . اگرچه اکثر ترانشه ها جنبه موقت دارند، اما به منظور جلوگیری از ریزش ترانشه و تبعات منفی احتمالی ناشی از خاکبرداری، باید به کمک سیستم های مهاربند مناسب از دیواره گودها حمایت شود . پایدار سازی جدارهی گودبرداری ها با استفاده از سازه هایی در قالب سیستم های مختلف نگهدارنده صورت می گیرد.سیستم های نگهبان شامل روشهایی مثل دیوار دیا فراگم ، شمع های پشت بند و سیستم های نگهدارنده شامل روش های آنکراژ، دوخت به پشت، مهارهای عرضی و میخکوبی است . طراحی و اجرای سازه های نگهبان در مهندسی عمران دارای گستره وسیعی است و نیاز به بررسی ها و مطالعات ژئوتکنیکی، سازه ای، مصالح تکنولوژیکی، اجرایی و اقتصادی دارد. در نتیجه می توان بیان کرد که انتخاب روش مناسب به جمع شرایط تاثیرگذار بستگی دارد. از سوی دیگر، تئوری ها و روش های اجرایی گودبرداری و سازه های نگهبان، هم مبتنی بر اصول تئوریک و هم متاثر از ملاحظات اجرایی و تجربی است . در اکثر پروژه های گودبرداری از روش میخ کوبی و یا از روش انکر به صورت مستقل استفاده می شود. در این مقاله هر دو روش میخ کوبی و انکر بیان شده و سپس روش نوین ترکیب این دو روش بیان و گود در نظرگرفته در نرم افزارplaxis توسط این روش ترکیبی مدل سازی و مورد بررسی قرار می گیرد و در انتها بهینه ترن حالت قرارگیری دو ردیف انکر بیان می شود.

کلیدواژه ها:

گودبرداری ، روش میخ کوبی ، روش انکراژ ، روش ترکیبی