نقش آموزش وپرورش در توسعه اقتصادی و اجتماعی

پژوهش حاضر به روش با شیوه توصیفی – تحلیلی و گردآوری منابع و اسناد کتابخانه ای سعی به بررسی ارتباط آموزش وپرورش با توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه پرداخته است. آموزش وپرورش ایجاد الگوی ساختاری برای انسان های خلاق میباشد. انباشتگی دانش در طول زمان باعث شد که یک نفر بالغ نتواند بر تمامی آن مسلط شود. راه حلی که جامعه برای این مشکل پیدا کرد، آموزش به نوع رسمی بود. آموزش وپرورش یافته های فرهنگی، اجتماعی، علمی و مهارتی دیروز را به زبان نسل امروز ترجمه کرده و در اختیار ایشان قرار می دهد تا برای زندگی فردا آماده شوند. هرچند امروزه مشکلاتی متوجه این نهاد است. کاهش خلاقیت، حفظ مطالب تکراری، افزایش جنایت، ناتوانی سیستم های سنجش، آموزش دهندگان کم توان نشانه های انحطاط در سیستم های آموزش وپرورش است. آموزش وپرورش علاوه بر کارکردهای رسمی مانند هر نهاد یک سری کارکردهای نهان نیز دارند که حتی ممکن است با هدفها و کارکردهای اصلی نهاد در تضاد نیز باشد.توسعه اقتصادی و رشد اقتصادی معادل هم نمی باشند. رشد اقتصادی یک مقدار عدد ی می باشد در حالی که توسعه اقتصادی یک معیار اجتماعی است. شایستگی برای تولید و خدمات و ا یجاد رشد و توسعه اقتصادی در افراد که از طریق آموزش و یادگیری ایجاد میشود به دو شکل نهان و ضمنی و همچن ین مدون و سازمان یافته صورت میگیرد . مفهوم سرما یه انسانی نشان دهنده سرمایه گذاری در آموزش وپرورش و توسعه برخی از شایستگی ها و مهارت های لازم برای به انجام رساندن یک فعالیت اقتصادی است.هر فرد برای ورود به اجتماع نیاز دارد که یک سلسله مراحل رشد اجتماعی را طی کند و این امر در نظام آموزشی تحقق می یابد. نهادهای آموزشی هر کشور در انتقال ارزشها، سنت ها و هنجارهای اجتماعی نقش مهمی داشته و منعکس کننده ارزش ها و هنجارهای فرهنگی اجتماعی آن جامعه محسوب میشود. یکی از اساسی ترین وظایف هر نظام تربیتی ارایه تصویری روشن از انسان مطلوب است. بسیاری از کژ کارکرد های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی آدمیان، ریشه در باورها، افکار و رفتار آنان دارد و مناسب تر ین سن برای بازسازی، تقویت و نهادینه سازی اندیشه ها و باورهای درست و اصلاح افکار و رفتارهای غلط، سنین آموزش مدرس های است.

کلیدواژه ها:

آموزش وپرورش ، رشد و توسعه ، توسعه اقتصادی ، توسعه اجتماعی