بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری ادراک شده با سبک های مقابله ای و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری ادراک شده با سبک های مقابله ای و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی در دانش آموزان انجام شد. بدین منظور 250 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر طبس، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. روش این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس و (1988)، پرسشنامه سبک فرزندپروری ادراک شده بامریند (1991) و پرسشنامه خودتنظیمی یادگیری بوفارد و همکاران (1995) استفاده شد. تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره گام به گام انجام پذیرفت. یافته ها نشان داد همبستگی معناداری بین سبک های فرزندپروری با راهبردهای مقابله ای و یادگیری خودتنظیم وجود دارد (P> 0/01). نتایج همچنین حاکی از آن بود که سبک فرزندپروری قاطعانه، راهبرد مقابله هیحان مدار را در جهت منفی و سبک فرزندپروری سهل گیرانه، راهبرد مقابله مسئله مدار را در جهت منفی پیش بینی می کند (P> 0/01). بر اساس نتایج نیز مشاهده می شود که سبک فرزندپروری سهل گیرانه، راهبرد یادگیری خودتنظیم را در جهت منفی پیش بینی می کند (P<0/01). این یافته ها می تواند بسترهای جدیدی را برای مداخلات بهینه در زمینه بهبود وضعیت راهبردهای مقابله ای و خودتنظیمی یادگیری با تامید بر سبک های فرزندپروری ادراک شده در دانش آموزان و نوجوانان ایجاد نماید و آموزه هایی برای دست اندر کاران عرصه های آموزشی و مشاوره و روانشناسی در خصوص اهمیت سبک های فرزندپروری ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزند پروری ، راهبردهای مقابله ای ، راهبردهای خودتنظیمی یادگیری ، دانش آموزان.