سیر تحول گناه نخستین از نگاه قرآن و ادیان در شعر فارسی از دیروز تا امروز (با نگاه ویژه به شعر زنان)

قرآن به به عنوان منبع الهام بخش در شعر و ادب فارسی از جایگاه رفیعی برخوردار است و بسیاری از داستان ها در شعر و نثر فارسی به قرآن استناد می شود، اما در روایت داستان نخستین گناه در شعر با توجه به اینکه در قرآن خداوند دلیل هبوط که گناه نخستین است را زوج آدم و حوا دانسته و آنها را در ارتکاب گناه نخستین برابر می داند اما در شعر فارسی همانگونه که شاهد وجود این نگاه هستیم شاهد نگاه حوا به عنوان نخستین گناهکار نیز هستیم نگاهی که در دوران مختلف در شعر فارسی به چشم می خورد وگاهی بر اندیشه قرآنی غلبه می کند و این اندیشه تا به امروز در شعر فارسی قابل مشاهده است.در این پژوهش در گام اول تفاوت های موجود میان آبشخورهای این اندیشه در قرآن، ادیان و اسطوره و در واقع اندیشه های مختلفی که در طول زمان شاعر ان را تحت نفوذ قرار داده اند واکاوی و در گام بعدی بازخورد آن ابتدا در شعر کهن و سپس در شعر معاصر بررسی شده است .همچنین با توجه به غلبه اندیشه زن به عنوان عامل هبوط و تحولات شعری در حوزه زنان در دوران معاصر گناه اولیه در شعر زنان شاعر موردبررسی دقیق تری قرارگرفت که نشان دهنده آن بود که نگاه غیر قرآنی که از ابتدا در شعر فارسی رسوخ کرده در پس زمینه ذهنی شعر زنان غلبه دارد و نوعی عصیان درمقابل این تفکر در شعر زنان و حتی مردان شاعر معاصردیده می شود.

کلیدواژه ها:

گناه ، گناهکار ، قرآن ، ادیان ، حوا ، شعر