نقش سیاسی دربار صفوی در مهاجرت کلیم کاشانی به هند

شعر و شاعری از هنرهای مورد توجه ایرانیان از دوران گذشته است، وجود شعرای پر احساس و نکته سنج فراوان، دلیلی بر این مدعا می باشد. در این پژوهش به بررسی نقش سیاسی دربار صفوی در مهاجرت کلیم به هند پرداخته شده است. کلیم کاشانی یکی از آن صاحبان ذوق و احساس ایرانی بود که همزمان با حکومت صفوی در کنار دیگر شعرای آن دوره قرار گرفته و موقعیت ادبی او دستخوش حوادث سیاسی آن دوره گردیده است. با توجه به تصمیمات سیاسی حکومت صفویه که یک حکومت دینی بود، شعر و شاعری جایگاه خود را نسبت به گذشته از دست داده و در مقابل، علوم دینی، فقهی و عالمان وابسته به آن، جایگزین شده اند. انجام سیاست هایی چون تمرکز طلبی، ترویج مذهب تشییع، رقابت با عثمانی، رواج مدیحه سرایی ایمه(ع)، در مقابل، عوامل دربار گورکانی چون رواج زبان فارسی، شاعر نوازی امرا، مشترکات نژادی مهاجرت شعرا را فراهم ساخت. در واقع حکومت ها و سیاست های حاکمان در طول تاریخ تاثیر زیادی بر مسایل فرهنگی یک دولت داشته که از یکسو باعث رونق و شکوفایی و حفظ جایگاه آن و از سوی دیگر باعث ضعف، محدودیت و کمرنگ شدن اعتبار آن می گردد.

کلیدواژه ها:

کلیم ، مهاجرت ، دربار صفویه ، دربار گورکانیان ، نقش سیاسی