روایت زمان بر اساس نظریه ی ژرار ژنت در رمان بوف کور

در میان عناصر روایت، نقش محوری زمان، غیر قابل انکار است؛ نظریات مختلفی در تحلیل متون روایی ارایه شده که در این میان، نظریه ی ژرار ژنت از جامعیت بیشتری برخوردار است؛ ژنت سه نوع رابطه ی زمانی را میان زمان داستان و زمان متن مطرح میکند که عبارتند از نظم، تداوم و بسامد. این پژوهش به شیوه ی تحقیقی تحلیلی، با هدف کمک به خوانش و درک بهتر رمان، به تحلیل رمان بوف کور( صادق هدایت)، می پردازد. برآیند این پژوهش آن است که زمان در این رمان از قوانین زمانی گاه شمارانه پیروی نمی کند؛ به عبارتی، زمان، تحت تاثیر زمان پریشی های گذ شته نگر و آیندهنگر، دستخوش نو سان می شود؛ در نتیجه، این زمان پریشی ها و عوامل دیگری چون تکرار، درنگ توصیفی و ...کندی شتاب روایت را در رمان به دنبال دارد که منجر به طولانی شدن زمان متن روایی، نسبت به زمان داستان گردیده است

کلیدواژه ها:

روایت ، روایت شناسی ، ژنت ، زمان ، بوف کور