بررسی نقش هوش هیجانی در پیشبینی فرسودگی تحصیلی

این پژوهش، با هدف بررسی رابطه کانونی و چندگانه ابعاد هوش هیجانی و ابعاد فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع سوم متوسطه شهرستان رامهرمز انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دختر مقطع سوم متوسطه شهرستان رامهرمز در سال تحصیلی 94 - 93 بودند که 250 نفر از ایشان به عنوان نمونه به صورت خوشهای تصادفی انتخاب گردیدند. جهت سنجش هوش هیجانی و فرسودگی تحصیلی به ترتیب از پرسشنامه هوش هیجانی شات و همکاران 1998 و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش و همکاران 2002 استفاده شد. تحلیل همبستگی کانونی نشان داد که متغیر به کارگیری هیجانها برای حل مشکلات، دارای بیشترین رابطه 0.59 با متغیر ترکیبی حاصل از ابعاد فرسودگی تحصیلی است. همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام حاکی از نقش به کارگیری هیجانها در حل مشکلات و تنظیم هیجانها، با ضریب تعیین 0.290 در پیش بینی خستگی تحصیلی و با ضریب تعیین 0.236 در پیش بینی کارآمدی تحصیلی هستند، این در حالی است که در بیعلاقگی تحصیلی، تنها عامل به کارگیری هیجانها در حل مشکلات با ضریب تعیین 0.179 دارای وزن معنیدار جهت پیش بینی میباشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، فرسودگی تحصیلی ، به کارگیری هیجانها