اثربخشی قصه درمانی بر رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی ساکن در مراکز شبه خانواده شهر گرگان

هدف پژوهش حاضر، مطالعه مقایسه اثربخشی قصه درمانی در رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی مراکز شبه خانواده شهر گرگان بوده است. مطالعه حاضر تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون بود. 16 کودک از مراکز شبه خانواده به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس به دو گروه هشت نفری تقسیم شدند. در ابتدا پرسش نامه رشد اجتماعی واینلند توسط مربیان کودکان، پاسخ داده شد. سپس نیمی از افرادی که در این آزمون نمرات پایین تری کسب کرده بودند به عنوان گروه آزمایشی انتخاب شدند و نیمی دیگر در گروه کنترل جای گرفتن. کودکانی که در گروه آزمایشی بودن، کودکانی که در گروه آزمایشی بودند، در هشت جلسه 45 دقیقه ای، تحت برنامه تست درمانی قرار گرفته اند و در مقابل گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. پس اتمام جلسات درمانی، پرسش نامه مجدداً توسط مراقبین کودکان گروه های آزمایشی و کنترل پاسخ داده شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده های پژوهشی، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. مقایسه شاخص های توصیفی متغیر رشد اجتماعی نشان داد که، میانگین رشد اجتماعی در گروه آزمایش در پس آسمان بیشتر از پیش آزمون هست ضریب Eta به دست آمده برابر باد 0/92 ، نشان دهنده تفاوت معنی داری میان گروه کنترل و آزمایشی در اثر بخشی به سه درمانی و رشد اجتماعی است. نتایج به دست آمده نشان دهنده اثربخشی قصه درمانی بر رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی ساکن در مراکز شبه خانواده بود.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، رشد اجتماعی ، کودکان مراکز شبه خانواده ، گرگان