ارائه یک نظریه زمینه ای از فرآیند شکل گیری نگرش به ازدواج موقت: یک مطالعه کیفی

ازدواج یکى از اساسىترین و در عین حال حساس ترین مراحل زندگى انسان به شمار مىرود. انسان بنابر سرشت و ماهیت وجودى خویش و وابستگى به غیر در پاسخ به نیازهاى درونى و بیرونى خود همواره از فردگرایى گریزان بوده است. نگرشها به عنوان یک پدیده شناختی بر رغبت، احتمال ازدواج، سن و زمان ازدواج و نیز بر پایداری آن تاثیر قابل توجه دارد. با توجه به اینکه تا کنون مدلی در تبیین چگونگی شکل گیری نگرش به ازدواج موقت در کشور ارائه نشده است، مطالعه حاضر با هدف تبیین و ارائه یک مدل مقدماتی از این فرآیند انجام شده است. روش این پژوهش کیفی است و از مصاحبه تمرکز گروهی برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه نظریه نهائی از روش نظریه زمینهای استفاده شده است. بر اساس روش نمونه گیری کیفی- هدفمند و نیز معیار اشباع نظری پانزده نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در این مطالعه شرکت کردند و نگرش آنان نسبت به ازدواج موقت مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت؛ یافته های بدست آمده با استفاده از روش نظریه زمینه ای شامل چهار مقوله عمده میباشند: بعد حقوقی، بعد هویتی، بعد انگیزشی و بی اعتمادی. مقوله هسته این بررسی " نگرش دانشجویان به ازدواج موقت " است که سایر مقولات عمده را در برمیگیرد. نظریه زمینهای حاصل شده، در قالب یک مدل پارادایمی شامل پنج بعد شرایط علی، شرایط مداخله گر، شرایط زمینهای، راهبردها و پیامدها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ازدواج موقت ، نگرش به ازدواج موقت ، نظریه زمینه ای ، مطالعه کیفی