مقایسه ی تغییر آمایه و نگهداشت توجه در افراد دارای افسردگی و اضطراب

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای حافظه کاری، کارکردهای اجرایی و نقص پردازشی در افراد دارای افسردگی و اضطراب در شهر اردبیل بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر و اختلالافسردگی اساسی بود که در سال 1394-1395 به مراکز مشاوره و بالینی شهر اردبیل مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر(20 نفر با اختلال اضطراب منتشر و 20 نفر با اختلال افسردگی اساسی) بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری داده ها شامل مصاحبه بالینی ساختاریافته، سیاهه افسردگی بک، سیاهه اضطراب بک، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و آزمون عملکرد پیوسته بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و اختلال اضطراب منتشر از لحاظ تغییر آمایه و نگهداشت توجه تفاوت معنی دار وجود دارد. نتیجه اینکه بیماران مبتلا به افسردگی اساسی در تغییر آمایه و نگهداشت توجه عملکرد بدتری از بیماران مبتلا به اضطراب منتشر داشتند و نقص پردازشی بیشتری نسبت به بیماران مبتلا به اضطراب اساسی دارند.

کلیدواژه ها:

نگهداشت توجه ، تغییر آمایه ، اضطراب منتشر ، افسردگی اساسی