شرایط صدور دستور موقت در رویه دیوان بین المللی دادگستری

صدور دستور موقت در نهادهای قضایی براساس اختیار صلاحدید این نهادها صورت می پذیرد. این امر بدان معناست که نهادهای قضایی ملزم به صدور دستور موقت در کلیه موارد درخواستی نیستند بلکه با توجه به شرایط هر پرونده در مورد صدور آن تصمیم خواهند گرفت. در واقع هدف از صدور چنین دستور موقت هایی جلوگیری از عبث بودن رای نهایی وحفظ حقوق طرفین دعوی و گاهی جلوگیری از وخامت و گسترش اختلافات است. بر اساس رویه دیوان می توان شرایط زیر را برای صدور دستور موقت بیان داشت: احراز صلاحیت اولیه، ارتباط میان حقوقی که قصد حفظ آن است و موضوع اختلاف مطروحه در دیوان، موجه بودن حقوق مورد حمایت درخواستی و وجود ضرر غیر قابل جبران )فوریت(.

کلیدواژه ها:

دستور موقت ، دیوان بین المللی دادگستری ، صلاحیت اولیه ، ضرر غیرقابل جبران.