الگوی روش تدریس پرسش و پاسخ

یادگیری یکی از مهم ترین زمینه ها در روان شناسی امروز ،یک ضرورت مهم زندگی و پایه و اساس رفتار انسان است،به طوری که زندگی هر فرد در زمینه اجتماعی ،عقلانی،عاطفی و تا حدودی جسمانی ،مربوط به قدرت یادگیری و وابسته به تغییراتی است که وی از طریق یادگیری در خود بوجود می آورد.از مدت ها پیش لزوم تجدید نظر در روش های سنتی تدریس و استفاده از روش های نوین و فعال یادگیری و دانش آموز محور از سوی سیستم های آموزشی احساس شده است . روش تدریس پرسش و پاسخ سابقه ای به بلندای تاریخ انسان دارد،گرچه به صورت غیر رسمی و ابتدایی بوده است صورت رسمی کاربرد روش پرسش و پاسخ در آموزش به زمان سقراط برمی گرددشیوه پرسش و پاسخ شیوه ای است که معلم به وسیله آن فراگیر را درگیر یک موضوع تازه می نماید،البته گاهی اوقات پرسش و پاسخ برای یادآوری مطالبی است که قبلا تدریس شده است،در هر صورت سوالات باید به نحوی طرح گردد که فراگیر را به تفکر وادار نماید وگرنه طرح سوالاتی که فراگیر صرفا محفوظات خود را ارایه نماید ،ارزش تربیتی ندارد. در این مقاله به بررسی اهداف،ویژگی ها،مزایا و معایب این روش می پردازیم.این مقاله از نوع توصیفی- ترویجی می باشد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، یادگیری ، روش های تدریس ، سنتی ، پرسش و پاسخ ، سقراط