مدلهای پیشگیری از طلاق و افزایش رضایتمندی زناشویی (مطالعه کیفی)

این مطالعه که با روش کیفی انجام شده میکوشد تا مدلهای پیشگیری از طلاق و راههای افزایش رضایتمندی زناشویی را مورد بررسی قرار دهد. خانواده یکی از مهمترین نهادهای اجتماعی است که بر پایه ازدواج پایهریزی شده است و یک واحد عاطفی و شبکهای از روابط درهم تنیده میباشد که از پیوند زناشویی زن و مرد بنا نهاده میشود. رضایت یک فرد از زندگی زناشویی به منزله رضایت وی از خانواده محسوب میشود و رضایت از خانواده به مفهوم رضایت از زندگی می باشد. بنابراین،آگاهی زوجین از نیازهای زیستی و روانی یکدیگر و آشنایی با چگونگی ارضای درست این نیازها امری ضروری است. نظریههای مهمی از جمله نظریه چرخه زندگی زناشویی و نظریه روان پویایی و ... وجود دارد، که به تبیین رضایت زناشویی پرداخته اند. طلاق نیز پدیدهای است که عواقب و پیامدهای متفاوت اقتصادی، اجتماعی و روانشناختی دارد، در این میان ابعاد روانشناختی از اهمیت بسزایی برخوردار است. طلاق و از هم پاشیدگی کانون خانواده معضلی اجتماعی است کهپیامدهای آن از مشکلات بزرگ جوامع کنونی به شمار میرود. بخشی از آثار طلاق در سطح فردی، خانوادگی و اجتماعی نمایان میباشد. جهت تبیین جامعهشناختی پدیده طلاق از نظریات خرد و کلان استفاده شده است. در این مقاله، عوامل فوق مورد بررسی و برخی پژوهشهای انجام شده در مورد هر یک از عوامل ارایه شده است..

کلیدواژه ها:

خانواده ، رضایت زناشویی ، طلاق