اولویت بندی سیاست های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای

افزایش گازهای گلخانه ای در جو زمین موجب آلودگی هوا و گرم شدن زمین شده است. به منظور کاهش و تثبیت غلظت اتمسفری گازهای گلخانه ای در جو در جامعه جهانی تمهیداتی اندیشیده شده است. از قبیل تدوین کنوانسیون تغییر آب و هوا و پروتلک کیوتر، اینمقاله سعی برآن دارد که با توجه به محدودیت منابع مالی جهت سرمایه گذاری در هر یک از سناریوها، به اولویت بندی مهمترین و تأثیر گ ذارترین راهکارهای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بپردازد. این رو از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شده است. در این روش با توجه به معیارهای تأثیر گذار، به اولیت بندی سناریوهای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می پردازیم. سناریوهای بررسی شده در این مقاله دارای 3 عنوان کلی هستند: مدیریت سمت تقاضا، تبدیل واحدهای توربین گازی به سیکل ترکیبی و افزایش سهم انرژی های بدون انتشار (انرژی های نو و انرژی هسته ای) در سبد تولید برق و معیارهای تأثیر گذار بر ا نتخاب بهترین سناریو معیار اقتصادی و محیط زیست است.

کلیدواژه ها:

گازهای گلخانه ای ، فرآیند تحلیل سلسه مراتبی فازی ، توربین گازی ، سیکل ترکیبی ، انرژی ن و ، انرژی هسته ای