تأثیر گونه های درختی و سطوح مختلف نفوذ رطوبتی در خاک درانتشار گاز متان (مطالعه موردی: کاج تهران و اقاقیا در پارک جنگلی چیتگر)

افزایش دمای زمین در دهه های اخیر باعث بروز مشکلات پیش بینی نشده در زندگی انسانها گردیده است. یکی از مهمترین عوامل گرمایش زمین انتشار گازهای گلخانه ای در جو است که متان بدلیل اهمیت آن در راس اکثر مطالعات قرار گرفته است. جنگلها و مناطق جنگل کاری شده همیشه به عنوان مخزن ذخیره متان مطرح می شوند. ا ما تولید (CH(4 در خاک جنگلها در سایتهای کوچک و شاید مشترک در خاک رخ می دهد. و بسته به مقدار آب خاک در بعضی از جنگل ها خاک میتواند به منبع متان تغییر پیدا کند. ولی قدرت جذب متان توسط خاک مناطق یاد شده می تواند تحت تأثیر گونه های مختلف و شرایط رطوبتی و اقلیمی فرق کند. لذا هدف در این تحقیق عبارت بود از: مقایسه میزان (CH(4 متصاعد شده از خاک مناطق جنگل کاری شده با اقاقیا و کاج جنگلی در سطوح مختلف نفوذ رطوبت بدین منظور تحقیقی در پارک جنگلی چیتگر انجام شد. در این تحقیق نمونه برداری به روش کاملاً تصادفی انجام شد. از نمونه های برداشت شده، مهمترین خصوصیات خاک در آزمایشگاه اندازه گیری شد، میزان آب مورد نیاز باری مرطوب ساخت عمق 5 سانتیمتر و 15 سانتیمتر از سطح محاسبه و به نمونه ها اضافه گردید. برای اندازه گیری میزان گاز متصاعد شده از خاک تحت کشت دو گونه از روش اتاقک ساکن و دستگاه گاز کروماتوگرافی استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده مشخص گردید مقدار تصاعد متان در خاک تحت کشت گونه اقاقیا کمتر از خاک تحت کشت گونه کاج است و با افزایش عمق نفوذ آب در خاک میزان انتشار متان نیز افزایش می یابد. و با درنظر گرفتن تأثیراتی که اقاقیا بر روی خصوصیات خاک از قبیل ماده آلی و وزن مخصوص ظاهری دارد و همچنین انتشار کمتر متان در این نوع پوشش جنگلی، این گونه می تواند در مناطق نیمه خشک در جنگل کاریها هم برای بهبود خصوصیات خاک و هم تبدیل خاک به مخزن متان (Methan sink) مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اقاقیا و کاج تهران ، جنگل کاری ، گازهای گلخانه ای ، گاز کروماتوگرافی ، متان