بررسی آلاینده های هوا در واحد 1 تولید آمونیاک پتروشیمی رازی و ارائه راهکارهایی جهت کنترل و پیشگیری

آلودگی هوا یک مفهوم کلی با تأثیرات واقعی بر روی محیط زیست و سلامتی انسان می باشد. هنگامیکه گازهای صنعتی به هوا فرستاده شوند، وارد چرخه زیست محیطی شده که در نهایت بر سلامتی انسان و تا حدودی بر قالب محیط زیست تأثیر می گذارد. در سطح جهان مصرف کودهای شیمیایی در چنددهه اخیر به طور فزایندهای افزایش یافته است. این افزایش به دلیل افزایش بی سابقه جمعیت بشر، رشد و توسعه صنایع مختلف و همچنین افزایش شدید تقاضای محصولات کشاورزی می باشد. صنایع پتروشیمی بخصوص واحد آمونیاک در تولید کودهای شیمیایی دخیل می باشد. واحد تولید آمونیاک در صنایع پتروشیمی یکی از زیرشاخه های پترشیمی محسوب می گردد که با توجه به فوائد و مزایای فراوان در تولید آلودگی در بخش های مختلف محیطی زیست دخیل می باشد. در این پژوهش که مبتنی بر مستندات موجود و بررسی واحدهای پتروشیمی تولید آمونیاک کشور انجام گردیده است در ابتدا فرایند تولید آمونیاک مورد بررسی قرار گرفته و سپس براساس آن نسبت به شناسایی منابع تولید آلودگی هوا اقدام گردید. نتایج نشان داده که منابع عمده تولید آلودگی هوا در واحد تولید آمونیاک سولفورزدایی از گاز طبیعی، ریفرمینگ اولیه و ثانویه، جداسازی دی اکسید کربن از گاز سنتز، متانیتور و سنتز آمونیاک از منابع تولید آلودگی هوا می باشد. عمده ترین گازهای آلاینده تولیدی شامل (CO, Sox, NOx, CO(2), HC, NH(3 و ذرات معلق و ترکیبات آلی فرار می باشند. در نهایت به منظور کنترل و کاهش آلاینده های تولیدی در طرح های تولید آمونیاک راهکارهایی از قبیل کنترل کننده هایی منطقی برنامه ریز، سیستم کنترل غیر متمرکز (توزیع شده)، استفاده از مشعل های با سیستم تزریق بخار، احتراق با هوای اضافه کمتر و تعیین نسبت مناسب سوخت- هوا، تعیین ارتفاع مناسب دودکش، استفاده از سیستم های ساکرابر و فیلترهای جاذب آلودگی، بازگرداندن گازهای تهویه به پروسه تولید، مکان یابی مناسب جهت ایجاد واحدهای آمونیاک، انتخب لیسانس و تکنولوژی برتر امکان خسارت های محیط زیستی را به کمترین مقدار خواهد رساند.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، واحد آمونیاک ، راهکارهای کنترل ، پیشگیری ، پتروشیمی رازی