کنکاشی بر تأثیر اسلام و فرهنگ در معماری زیست محیطی

امروزه تلاشهای علمی مبتنی بر کشف زیرساخت های نوین برای حل مسئله اند. دانش کل نگر (holistic science) سعی در ایجاد ارتباط رهیافت های علمی با حوزههای متعددی از دانش دارد. این رشو امید بیشتری را برای بهبود کیفیت زیست- به ویژه در شهرها- به وجود آورده است. باید راه حل های پایدارتری را برای شهرها جست و جو کرد. فن آوری های سبز (technologies green) که مبتنی بر نظام های جامع زیستی اند، توان بالقوه ی بیشتری را برای دستیابی به این هدف دربردارند. شعر و ادبیات و فلسفه، در حقیقت نبود بیرونی روح انسان و اجتماع انسانی است و جامعه ی انسانی را به وحدت اجزای طبیعت و کل هستی مرتبط می سازد (استوارت، 2000).از این رو تلاش برای ا رتباطی از این دست با طبیعت نیز حائز اهمیت است. از جمله تلاشهای هنری، می توان به جنب های اواخر دهه ی 1960 اشاره کرد. موجی از توجه های هنرمندان به طبیعت و زمین، نهضتی با عنوان «هنر زمینی» (Land Art) را به وجود آورد (گرایش هایی از این جنبش با عنوان Nature Art, Earth Works خواند شدند. این گروه از هنرمندان، زمنی و طبیعت را به مثابه بوم خود قلمداد می کردند. و سعی در انکشاف آن داشتند.) اساساً همان گونه که ادراکات و یافته های علمی، در تحلیل های اخلاق گرایانه مشارکت دارند،بوم شناختی و یافته های آن نیز در فلسفه ی بوم نهاد حضور خواهند داشت (جاردینز، 1997). بدین وسیله درک بهتری از دنیا پدید می آید و موقعیت بهتری را برای ارزیابی های اخلاق گرایانه پدید می آورد. پژوهشگران این عرصه، تمایل به ایجاد ارتباطی عقلانی با ذات و سرشت بوم و طبیعت دارند. آنها در صدد جست و جو برای دستیابی به منطقی ترین الگو برای درک طبیعت اند. روش مقاله حاضر در دو بعدی بنیادی و کاربردی اجرا می شود و روش تحقیق آن توصیفی، تحلیلی است و متکی بر مطالعات کتابخانه ای و میداانی خواهد بود. در این مقاله به تأثیر فرهنگ در پایداری معماری زیست محیطی با توجه به اسطوره های خاص هر فرهنگ توجه می شود.

کلیدواژه ها:

معماری زیست محیطی ، فرهنگ ، اسلام ، اسطوره