رسیدن به توسعه پایدار با اشاعه فرهنگ حفاظت محیط زیست از طریق آموزش همگانی

در طی قرون گذشته به ویزه نیم قرن اخیر، فعالیت های انسان در کره زمین از چنان ابعادی برخوردار شده است که آثار و پیامدهای آن بیش از پیش بقای او و سایر موجودات را در معرض انواع تهدیدها و بسیاری از نظام های طبیعی را که حاصل میلیون هاسال تکامل هستند، در معرض انواع مخاطرات قرار داده است. در مقاله پیش رو هدف آن است راهکارهای رسیدن به توسعه پایدار و حفظ محیط زیست مورد بررسی قرار گیرد. نوع تحقیق در این کار با توجه به اینکه منجر به خلق یک روش یا محصول می شود و در پایان یک مدل ارائه می گردد جزء تحقیقات توسعهای می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق به صورت کتابخانه ای و منبع اصلی گردآوری اطلاعات استفاده از سایت های اینترنتی مرتبط، منابع کتابخانه ای و ترجمه مقالات موجود بوده است. از آنجا که در این پژوهش از روش تحلیل اسناد استفاده شد به همین دلیل از روش تحلیل کیفی به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردیده است. برای حفاظت از محیط زیست قبل از هر چیز باید گروه های انسانی را آموزش داد. این آموزش باید با هدف درک محیط و طبیعت و دوستی با آن باشد و برای همه سنین و در همه سطوح به صورت رمسی و غیر رسمی تأمین شود. وسایل ارتباط جمعی مسئولیت بزرگی در مورد دراختیار گذاردن منابع عظیم خود برای این رسالت آموزش دارند. آموزشهای لازم در این زمینه بهتر است که از سنین کودکی آغاز شود به نحوی که همانند بسیاری از مسائل مربوط به آداب معاشرت و احترام به بزرگترها و تشخیص ملاک های خوب از بد، به صورت امری عادی و قابل فهم برای کودکان درآید. کسانی که چنین تربیتی بیابند مسلماً در برابر آلوده سازیهای محیط زیست از خود عکس العمل مناسب و معقولانه نشان خواهند داد. حفاظت از محیط زیست امری فرهنگی است و این کار تنها از طریق ب اجرا درآوردن روندهای تازه تربیتی و فرهنگ سازی زیست محیطی امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، توسعه پایدار ، آموزش همگانی ، محیط زیست