حفاظت از تنوع زیستی با انتخاب سیستماتیک مناطق حفاظتی به روش ارزیابی سریع تنوع زیستی (BioRap)

از پایان قرن گذشته تنوع زیستی به شدت کاهش یافته است. علی رغم آن که بقای بشر به تنوع زیستی وابسته استف باید در مسیر حفاظت گام های بیشتری برداشت. روش های سیستماتیک مختلفی برای انتخاب سرزمین های حفاظتی وجود دارد. روش ارزیابی سریع تنوع زیستی، در شرایط کمبود اطلاعات و داده در رابطه با گونه های گیاهی و جانوری و با استفاده از جانشین های تنوع زیستی به سرعت مناطق مناسب برای حفاظت را مشخص می کند. این روش برای اولین بار در کشور پاپواگینه جدید انجام شد. در این پژوهش از جانشین های تنوع زیستی شامل 608 قلمرو محیط زیستی، 568 تیپ پوشش گیاهی، توزیع 87 گونه و 25 گونه نادر یا در معرض خطر پرنده و پستاندار استفاده شد. در این مرحله بخشی از مساحت کل کشور به عنوان مناطق مناسب حفاظت انتخاب شد. معمولاً حفاظت با استفاده انسان از طبیعت تعارض دارد و به همین دلیل در این روش از نقشه های ارزش تجاری جنگل، ارزش اقتصادی زمین های کشاورزی، تراکم جمعیت و مناطق مورد استفاده برای سایر کاربری های انسان برای رفع تعارض استفاده می شود. با درنظر گرفتن عوامل ذکر شده و مناطق حفاظت شده فعلی به عنوان محدودیت 16/8% از مساحت کل پاپواگینه جدید به عنوان مناطق با تنوع زیستی بالا شناسایی شد. این روش تاکنون برای ایران انجام نشده و اکنون زمان آن فرا رسیده که با استفاده از اطلاعات موجود دست به اجرای آن زد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی سریع تنوع زیستی ، قلمروهای محیط زیستی ، تیپ پوشش گیاهی ، گونه های نادر یا در معرض خطر