بررسی علل تخریب جنگل و راههای جلوگیری از آن

در تاریخ آمده است که ایرانیان از دیر باز علاقمند به کاشت درخت بودند. به همین دلیل است که در ایران بوستان ها و باغ های با شکوه و زیبای بسیاری وجود داشته است. از پاسارگاد، پایتخت کوروش، پایتختی در میان پردیس ها می توان نام برد که به گواه باستان شناسان، سیستمی از آبیاری با استفاده از جوی ها و حوضچه ها را در آن جا نشان داده اند. پاسارگاد کهن ترین باغ ایرانی است. در شاهنامه فردوسی بارها و بارها از باغ ها و مرغزارهایی سخن گفته شده است که در پیرامون آتشگاه فیروزآباد وجود داشتند و منتسب به این معبد بوده اند. ایرانی ها در ساختن باغ ها و باغچه در حیاط ها و دور و بر بناهای خود تبحر داشتند. درخت مظهر زیبایی و حیات و یکی از زیباترین و پرثمرترین نعمت های بیکران خداوند است که بخش مهمی از نیازهای انسان را برآورده می سازد. اما هم اکنون با این همه تاکید در شریعت اسلام و این پیشینه تاریخی چه بر سر این پردیس ها و باغ ها و حتی جنگل های زیبا و خدادادی ایران آمده است؟ جنگل موهبتی الهی، هدیه ای خدادادی، ثروتی ملی و سرمایه اجتماعی است. منابع طبیعی هر جامعه ثروت آن جامعه است که فقط به نسل حاضر تعلق ندارد بلکه ثروت و میراثی است که متعلق به آیندگان نیز هست . جنگل از دید عموم مردم فضایی با نشاط برای گردشگری و از نظر بسیاری از ساکنان درون و حاشیه، جنگل محلی برای کسب درآمد و امرار معاش است اما از نظر علمی، ارزشهای اقتصادی و گردشگری تنها بخشی از کارکردهای مهم جنگل است .کشورهای توسعه یافته بر اساس تجاربشان، به اهمیت این گوهرگرانبها پی برده و همواره به دنبال بهبود کمی و کیفی آن هستند. ولی متأسفانه این نگاه در جامعه ما خیلی ضعیف و کمسو می باشد . گردشگرانی که بیمحابا زباله های خود را در جنگل می ریزند، تبرها و اره برقی هایی که شبانه و دور از چشم مسئولان به قلع و قمع درختان می پردازند و صدای اره شان به گوش هیچ کس نمی رسد، چراهای بی رویه دامها در مراتع، ساخت و سازهای غیرقانونی و سربر آوردن ویلاها از لابه لای درختان جنگلی که سالی دو یا سه بار درب آنها باز و تارعنکبوتها در گوشه و کنار آنها تنیده می شود، قاچاق چوب و همه وهمه تهدیدهایی هستند که جنگلهای کشورمان را نشانه رفته اند .منابع طبیعی، بستر حیات و توسعه پایدار کشور و پشتوانه بخش کشاورزی محسوب میشود و نقش آن در تولید و حفظ خاک، تامین غذا، تولید اکسیژن و تلطیف هوا و... بر کسی پوشیده نیست و با توجه به مفاهیم توسعه پایدار، این مواهب الهی، میراث گذشتگان ما نیست، بلکه امانت نسلهای بعدی در نزد ماست که می بایست به درستی حفظ شده، توسعه یافته و بهره برداری شوند