مطالعه راندمان تری فلومورون بر روی موریانه های زیر خانواده (Macrotermesspp.) (Termitidae: Macrotermitinae)

موریانه ها می توانند به بسیاری از درختان و گیاهان زراعی خسارت وارد کنند اما واقعیت امر این است که موریانه ها از چوب های مرده استفاده می کنند که از آفات بسیار مهم تخته والوار که در ساختمان ها مورداستفاده قرار می گیرد به شمار می آید. تاثیر رقابت منابع غذایی که به وسیله موریانه مصرف می شود به وسیله طعمه تری فلومورون که باعث مرگ و میر آن می شود مورد بررسی قرار گرفت. همچنین،اثر تری فلومورون در دستگاه گوارش موریانه به عنوان یک کنترل ثانویه به شمار می آید که مورد بررسی قرار گرفت. مصرف تری فلومورون در آزمون بدون انتخاب و انتخاب در روز های چهارم و هفتم مورد بررسی قرار گرفت که مصرف رژیم غذایی در مجموع، بین گروه های تیمار متفاوت بود. مصرف تری فلومورون با فاکتور 5 در حضور یک رژیم غذایی کنترل شده رقابت، کاهش یافته بودو با فاکتور 59 در حضور رژیم غذایی اینولین کاهش یافت . در آزمون انتخابی، اینولین بیشتر از تری فلومورون دارای خاصیت موریانه کشی است. مرگ و میر موریانه پس از مصرف تری فلومورون در روز های 7 ، 17 ، 22 ، 27 و 37 در سه گروه اندازه گیری شد . متوسط مرگ و میر برای موریانه با رژیم غذایی تنها تری فلومورون به طور قابل توجهی بالاتر از موریانه هایی که تنها با رژیم غذایی تحت کنترل بودند بود.متوسط مرگ و میر برای موریانه با توجه به انتخاب، هیچ تفاوتی بین مرگ و میر موریانه تغذیه شده با تری فلومورون و رژیم غذایی کنترل شده نبود. 0LT برای موریانه در رژیم غذایی کنترل شده، رژیم غذایی تری فلومورون، یا هر دو رژیم غذایی در آزمون انتخاب به ترتیب 4 / 24 ، 6 / 19 و 8 / 23 بود. درآزمون انتخاب 0LT با 0LT از هر دو آزمون بدون انتخاب متفاوت نبود. موریانه با تغذیه رژیم غذایی مصرف تری فلومورون قادر به کنترل نیست و 0LT یکی از موارد کنترل شده بود.

کلیدواژه ها:

تری فلومورون ، اینولین ، موریانه ، راندمان ، کنترل