مروری بر شاخص های زیستی برای سلامت اکوسیستم های آبی

سلامت اکولوژیکی یک جزء لاینفک سلامت بیولوژیکی است. ماکروبنتوزهای بی مهره مهمترین جانداران در اکوسیستم های آبی هستند که برای تشخیص سلامت بیولوژیکی از آنها استفاده می شود. شاخص های بنتیک بر اساس ساده سازی اطلاعات استوار هستند و مجموعه ای از متغیرهای زیستی را به صورت یک متغیر کمی نشان می دهند که تفسیر اطلاعات را آسان تر می کند. شاخص های زیستی عبارتهای عددی اند که مقادیر کمی تنوع گونه ای را با اطلاعات کیفی، در مورد حساسیت های اکولوژیکی هر تاکسون در بین دیگران، ترکیب می کنند شاخص های زیستی که برای نیاز خاص زیست محیطی منطقه مورد نظر به کار گرفته می شود با انواع آلودگی های آن سازگار می شوند.از این رو ماکروبنتوزها بعلت تحرک کم، طول عمر زیاد و دارا بودن گونه های متعدد با درجه حساسیت های مختلف به آلودگی ها به عنوان عنصر مهمی در ارزیابی تاثیرات آلودگی ها بر اکوسیستم های دریایی به شمار می آیند. برای ارزیابی تاثیر افزایش آلودگی ها بر اکوسیستم های دریایی با استفاده از ماکروبنتوز شاخص های مختلفی پیشرفت کرده اند.این مقاله به طور عمده به شاخصهای زیستی مبتنی بر جوامع اعماق دریا میپردازد و همچنین یک دید کلی از چند شاخص محلی و فرضیات و پارامترهای شاخصها و همچنین به مزایا و معایب اصلی آنها میپردازد که در این مطالعه به برخی از این شاخص ها زیستی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

شاخصهای زیستی ، جوامع بنتیک ، اکوسیستم آبی ، سلامت اکوسیستم