بررسی کارایی دستگاه های آب شیرین کن خانگی در سطح شهر اهواز

تامین آب آشامیدنی سالم یکی از اهداف مهم در جوامع بشری است امروزه کاربرد روشهای تصفیه آب در نقطه ورود به ساختمان (POE) و تصفیه در نقطه مصرف (POU) می تواند حائز اهمیت باشد. این مطالعه در شهر اهواز و به دلیل گستردگی استفاده از آب شیرین کن های خانگی انجام گردید در این مطالعه 10 آب شیرین کن خانگی از دو مارک C.C.K و PURICOM انتخاب شد. در 3 فاز 2 ماهه ٬ فاز اول شرایط بهره برداری صاحبان دستگاهها ٬ فاز دوم تعویض پیش فیلتر و فاز سوم تعویض سه فیلتر پیش تصفیه ٬ متغیرهای کلیفرم گرماپای، HPC، کلر باقیمانده ٬ کدورت، pH ، ٬ TDS ٬ EC غلظت کلرور ٬ سولفات ٬ کربنات ٬ بیکربنات ٬ مس ٬ روی ٬ سرب آب ورودی و خروجی این دستگاهها سنجش گردید. آزمایشات بر اساس ویرایش بیستم کتاب standard motod انجام و یافته ها توسط SPSS 16 و EXCEL آنالیز شد. آب شیرین کن های خانگی در هر 3 فاز کلر باقیمانده آب را حذف و pH آب را کاهش داده که در پایان فاز اول 13%، فاز دوم 63/3% و فاز سوم 61% نمونه های آب خروجی دارای pH کمتر از 6/5 بود. در فاز اول رشد HPC درآب خروجی آب شیرین کن ها 59% بیش از 500CFU/mL ولی در فاز دوم و سوم 100% کمتر از 500CFU/mL بود. کدورت 96/7% نمونه های آب خروجی کمتر از 1NTU و 3/3 درصد در محدوده NTU(1-5 بود. درصد حذف TDS توسط آب شیرین کن ها 98% 0 سولفات 93%0 کلرور 93%0 بیکربنات 95%0 مس 0 روی و سرب به ترتیب 97%0 96/2% و 96/2% بود. رشد باکتریهای هتروتروف در آب شیرین کن های خانگی اتفاق افتاد. pH را از حد مجاز EPA و استاندارد های ایران پایین تر آورده و کلر بافیمانده را حذف و دیگر متغیر ها از حد مطلوب EPA و استانداردهای ایران خیلی پایین تر آورده بین دستگاه های C.C.K و PURICOM تفاوت معنی داری نبود.

کلیدواژه ها:

وسایل تصفیه در نقطه مصرف ٬ آب شیرین کن ، اسمز معکوس ، اهواز