تاثیر نیترات پتاسیم و برخی تنظیم کنندههای رشد بر جوانه زنی و خواب بذر برخی از علفهای هرز

به منظور بررسی تاثیر نیترات پتاسیم و برخی تنظیمکنندههای رشد برجوانه زنی و خواب بذر برخی از علفهای هرز آزمایشی در سال 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی عبارت بودند از نوع تیمار شامل: اکسین، سایتوکنین، براسینواسترویید و نیترات پتاسیم، غلظت شامل: T1 ،T2 ،T3 و T4 و علف های هرز شامل: یونجه زرد، یولاف وحشی، چاودار و قیاق. نتایج آزمایش نشان داد در بین تیمارهای مختلف بیشترین درصد با میانگین 3/85 %بذر در روز به تیمار سایتوکنین مربوط بود. در بین علف های هرز از لحاظ درصد علف هرز چاودار برتری معنی داری را نسبت به سایر علف ها نشان داد. در بین غلظت های مختلف بیشترین میزا ن جوانه زنی و خصوصیات اولیه رشد از غلظت T4 به دست آمد. در اثر متقابل تیمار نوع تیمار و غلظت بیشترین بنیه بذر با میانگین 629 به اثر متقابل تیمار اکسین و غلظت T4 تعلق داشت. کمترین بنیه بذر با میانگین 379 از تیمار براسینواسترویید و غلظت صفر به دست آمد. در اثر متقابل غلظت و علف هرز اثر متقابل غلظت صفر و علف هرز یونجه زرد با میانگین 3/399 کمترین میزان بنیه بذر را نشان داد. با افزایش غلظت میزان پروتیین به طور معنی داری افزایش یافت. علف هرز چاودار دارای حداکثر و علف هرز قیاق دارای کمترین میزان پروتیین محلول بود. اختلافی بین دو غلظت T3 و T4 از لحاظ میزان پروتیین مشاهده نشد. در اثر متقابل غلظت و علف هرز بیشترین میزان پروتیین با میانگین 5/39 میلی گرم از غلظت T4 و چاودار به دست آمد و کمترین میزان با میانگین 8/21 میلی گرم به غلظت صفر و علف هرز قیاق تعلق داشت. به طور کلی اثر تیمار سایتوکنین و غلظت T4 بر شکست خواب بذر علفهایهرز مورد بررسی بیشتر از سایر ترکیبات بود و به عنوان تیمار مناسب معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده رشد ، جوانه زنی ، پروتیین ، بنیه بذر ، نیترات پتاسیم