بررسی روند تغییرات مکانی و زمانی تبخیر-تعرق با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

تبخیر-تعرق یکی از پارامترهایی است که آگاهی نسبت به آن جهت برآورد آب مصرفی گیاه و طراحی سیستمهای آبیاری ضروری است. تبخیر- تعرق یک عامل اقلیمی است و میتواند از روی داده های هواشناسی محاسبه شود. این داده ها از نوع داده های مکانی بوده و شدیدا0 تابع خصوصیات مکان می باشند. برآورد این کمیت با استفاده از معادلات موجود تنها معرف مقدار تبخیر-تعرق در ایستگاه ها است. در صورتی که به منظور توسعه منابع آب برای کشاورزی لازم است مطالعاتی در مقیاس منطقه ای انجام پذیرد که برای دستیابی به این هدف از تخمینگرهای زمین آمار استفاده میشود. پیدا کردن یک روش درونیابی خود برای برآورد تبخیر - تعرق امری مهم در تعیین نیاز آبی محصولات زراعی و رسیدن به راندمان بالای آبیاری میباشد. دستیابی به الگوی پراکنش مکانی تبخیر - تعرق در کل ایران نیازمند استفاده از روشهای میانیابی و تعمیم مقادیر نقطهای تبخیر - تعرق پتانسیل به سایر نقاط است. بنابراین هدف از این تحقیق برآورد مقادیر تبخیر -تعرق گیاه مرجع در مقیاس ماهیانه با استفاده از روش بلانی کریدل در طی دوره آماری 12 ساله و پهنهبندی آن در استان بوشهر است. در این پژوهش روشهای کریجینگ و روش وزن دهی عکس فاصله با توانهای یک، دو و سه انجام شده است. روش وزندهی عکس فاصله با توان یک نتایج بهتری را ارائه داد و بیشترین میزان خطا مربوط به ماه خرداد و با توان درجه سه میباشد و کمترین میزان خطا مربوط به ماه آذر با مقدار خطای 0/16 با توان درجه یک میباشد. نقشه های پهنه بندی مقادیر تبخیر وتعر6ق گیاه مرجع نشان میدهد که میزان تبخیر وتعر6ق در مناطق مختلف استان متفاوت میباشد.

کلیدواژه ها:

تبخیر-تعرق ، الگوی پراکنش مکانی ، روشهای میانیابی ، زمین آمار ، بلانی کریدل