گذشته، حال و در آخر تبیین آینده مقابله با تهدیدات شیمیایی

علیرغم تصمیم دیوان لاحه در سال 1907-1899 و پروتکل ژنو در سال 1925 در زمینه عوامل شیمیایی، در درگیری هایی چون جنگ جهانی اول و دوم و همچنین جنگ اول خلیج فارس (بین ایران و عراق) در سال 1988-1980 این عوامل مورد استفاده واقع شدند. اخیرا نیز استفاده از گاز سارین علیه غیر نظامیان طی جنگ داخلی سوریه (سال 2013) نشان می دهد که همچنان ممکن است دشمنان و سازمان های تروریستی عوامل شیمیایی سمی را در مقیاس زیاد تولید کنند و باعث مسمومیت جمعی شوند. نگرانی از تکرار وقوع این تاریخ های زجرآور، خصوصا برای جمهوری اسلامی ایران که پیوسته مورد تهدید بیگانگان واقع می گردد، پژوهشگران را بر آن داشت، که ضمن مروری بر آنچه که تا کنون برای حفظ جان بشریت در مقابل این سلاح های مرگبار انجام داده اند، با واکاوی دیدگاه های نهادهای بین المللی که در این زمینه فعالیت دارند به ترسیم نقشه راه آینده ی این حیطه بپردازیم. امید می رود با چشم اندازی که این تحقیق فرا روی مدیران ارشد این حوزه قرار می دهد، آینده ای ایمن در برابر تهدیدات شیمیایی برای کشورمان متصور شویم. روش تحقیق در مطالعه ی حاضر بر مبنای مطالعات کتابخانه ای می باشد، تا با بررسی منابع داخلی و خارجی در این زمینه بتوانیم گامی هر چند کوتاه ولی موثر در راستای بهبود عملکرد کشورمان در زمینه مقابله با صدمات ناشی از حملات و یا حوادث شیمیایی برداریم.

کلیدواژه ها:

عوامل شیمیایی ، دفاع شیمیایی ، مصدومیت شیمیایی ، تروریسم شیمیایی