خوانشی بر مولفه های معماری پایدار بیوفیلیک و تاثیر آنها در طراحی معماری

با دور شدن از طبیعت در جریان انقلاب صنعتی و بعد از آن جریان های معماری و شهرسازی مدرن، امروزه این حقیقت بر هیچ کس پوشیده نیست که انسان چه از نظر روحی )و معنوی( و چه از نظر جسمی)و مادی( نیازمند طبیعت است. نیازی که همواره با خلقت انسان درپیوند بوده است. اما دغدغه پاسخگویی به این نیاز منجر به پیدایش گرایشاتی در حوزه طراحی گشته است. گرایشاتی نظیر طراحی ارگانیک،طراحی پایدار، طراحی سبز و طراحی اکوتک. لذا در این میان گرایشی با عنوان طراحی طبیعت دوست 1شکل گرفته که در پی دستیابی بهراهکارهایی است که طی آن حضور انسان در بستر طبیعت کمترین خدشه را به کیفیت بکر بودن طبیعت وارد نماید یا طبیعت بکر را به همراهتمامی قواعدش وارد محدوده محیط های انسان ساخت نماید و در نهایت ساختمان را به عضو زنده ای از طبیعت مبدل نماید. این پژوهش با هدف لحاظ نمودن همه جانبهی طبیعت در معماری امروز، فرآیندها و سیستمهای طبیعی را شبیه سازی نموده که با طبیعت هماهنگ باشد ونهاتا قابلیت شکل گرفتن محیطی را مطابق با معیارهای طراحی طبیعت دوست میسر سازد. اینکه چگونه میتوان حضور بکر و حداکثری طبیعت را در یک فضای آموزشی با الگوی همزیستی متناسب با طبیعت محقق نمود، پرسش اصلی این نوشتار خواهد بود. با استفاده از مولفه های این رویکرد کنترلی بر آلودگی نوری، کاهش بی نظمی در طبیعت، مدیریت آب، الودگی هوا، مدیریت بوم شناسی، ایجاد تعادل و سلامت فکری را برای ساکنان به دنبال داریم. روش تحقیق به کار رفته در این مقاله توصیفی –تحلیلی است.

کلیدواژه ها:

طبیعت دوست ، رویکردهای معماری پایدار ، اکولوژی ، بیوفیلیک ، محیط ، معماری