اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی-رفتاری بر نشانگان علائم بیش فعالی و خود تنظیمی در دانش آموزان دوره دبستان شهر اردبیل

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش راهبردهای شناختی رفتاری بر نشانگان علائم بیش فعالی و خودتنظیمی در دانش آموزان دوره دبستان شهر اردبیل می باشد.روش تحقیق مورد استفاده از نوع آزمایشی و بصورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبستان شهر اردبیل در سال تحصیلی 1397-98 بودند.با توجه به نوع تحقیق نمونه آماری مشتمل بر 30 دانش آموز 15) نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند.جهت سنجش بیش فعالی از نظر والدین و معلمان از مقیاسهای کانرز استفاده شده است و برای سنجش خودتنظیمی از مقیاس پینترچ و دی گروت استفاده گردید. برای آموزش شناختی رفتاری از پکیج آموزشی پیتر جی بایلینگ استفاده شده است. روش تحلیل اطلاعات در این تحقیق آزمون کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) تحت نرم افزار spss بود.نتایج به دست آمده از آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که آموزشهای شناختی رفتاری در نشانگان علائم بیش فعالی و خودتنظیمی کودکان گروه آزمایش دارای تاثیر معنادار بوده (P> 0/05) بنابراین نتیجه گرفته می شود که آموزشهای شناختی رفتاری باعث کاهش معناداری در نشانگان علائم بیش فعالی و افزایش خودتنظیمی کودکان شده است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای شناختی رفتاری ، بیش فعالی ، خودتنظیمی ، کودکان دوره دبستان.