تحلیل شکل گیری همگرایی منطقه ای بر اساس مکتب سازه انگاری مطالعه موردی منطقه خلیج فارس امکان یا عدم امکان

مکتب سازه انگاری ببه عنوان فرانظریه روابط بین الملل با تمرکز بر بحث های هستی شناسی و معرفت شناسی تلاش دارد با تاکید بر اهمیت مردم و گروه ها و ایجاد مفاهیم و منافع مشترک در شناخت هویت ها منافع نهادها و برداشت ها و ادراکات آنها در رفتار بین المللی زمینه را برای نظرات و آگاهی های بین بازیگران عرصه روابط بین الملل از طریق تعاملات مشترک فراهم سازد در واقع سازه انگاری با تاکید بر رابطه میان وابستگی متقابل مادی و فهم هویت و اجتماع با ایجاد درک ساختار بین الاذهانی از احساس تعلق به یک اجتماع منطقه ای خاص با ایجاد زمینه تغییر منافع و هویت ها همگرایی را امکان پذیر می سازد در این بین منطقه خلیج فارس که در آن پررنگی عوامل واگرایی نسبت به عوامل همگرایی امکان دستیابی به همگرایی را با مشکل مواجه ساخته است تا چه میزان می تواند از مکتب سازه انگاری جهت دستیابی به همگرایی منطقه ای بهره برداریی نمایید بر این اساس با بررسی مولفه ها و توان تاثیر گذاری مکتب سازه انگاری از طریق ایجاد مفاهیم و برداشت مشترک از هویت منافع امنیت منطقه گرایی در منطقه خلیج فارس می توان نتیجه گرفت مکتب سازه انگاری می تواند با کمرنگ نمودن عوامل واگرایی زمینه های همگرایی منطقه ای را در منطقه خلیج فارس فراهم بسازد

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، منطقه خلیج فارس ، مکتب سازه انگاری ، همگرایی ، همگرایی منطقه ای