بررسی رابطه هوش معنوی بامیزان شادکامی دانش آموزان

مقدمه و هدف: معنویت یکی از نیازهای درونی انسان است که برخی از صاحبنظران، آنرا متضمن بالاترین سطوح زمینه های رشد شناختی، اخلاق، عاطفی و تلاش همواره آدمی برای پاسخ دادن به چراهای زندگی می دانند. هوش معنوی به عنوان زیربنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه های گوناگون به ویزه ارتقاء و تأمین سلامت روانی دانش آموزان دارد و از طرفی اهمیت نقش شادی در بهداشت روانی، سلامت جسمانی، کارآمدی و مشارکت اجتماعی از مهمترین اولویت های روانشناسی قرار گرفته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی با میزان شادی دانش آموزان می باشد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کل دانش آموزان ناحیه 3 تبریز می باشد و به نسبت جمعیت مدارس با درنظر گرفتن نسبت جنسیت و چایه تحصیلی که دوره دبیرسان می باشد، تعداد 380 نفری (180 پسر و 200 دختر) به عنوان نمونه ی این پژوهش به صورت نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند و از پرسشنامه هوش معنوی با 14 گزینه و فهرست شادکامی آکسفورد با 29 گزینه به عنوان ابزار پژوهش استفاده شده است. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون t مستقل و همبسته و تحلیل واریانس نشان داد که بین میانگین گروه های مختلف دانش آموزان، تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که با افزایش نمره هوش معنوی، میزان نمره شادکامی دانش آموزان نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، شادکامی ، دانش آموزان