فرهنگ یادگیری مداوم در تربیت دینی و ارزش های اخلاقی کودکان

اخلاق و تربیت از دیرباز یکی از اساسی ترین ارکان زندگی بشر به شمار می رفته و مایه اصلی امتیاز آدمی نسبت به سایر موجودات نیز هست، و آدمی اصولا موجودی است که ارزش امور اخلاقی را درک کرده و این ارزشها را می تواند در حیات فردی و اجتماعی خود به کار بندد. درمتون دینی، تربیت اخلاقی کودکان زیرمجموعه ای از تربیت دینی آنها محسوب می شود و در روایات متعدد به این امر مهم سفارش شده است. از آنجا که فرهنگ ما یک فرهنگ دینی و اسلامی است تربیت ما به یک معنی دینی خواهد بود . اکنون سوال اینجاست که آیا تربیت دینی و ارزشهای اخلاقی با قرار گرفتن در فضای جدید و تحول شرایط نسبت به گذشته بقاء و استمرار خواهد داشت یا نه تربیت دینی و اخلاقی همچون سایر جنبه های تربیت مانند تربیت جسمانی، ذهنی و... فرایندی است دو سویه که باید آموخته و فراگرفته شود، با این تفاوت که این نوع تربیت از سایر انواع تربیت است و باید دقت و ظرافت خاص انجام شود. یادگیری در تربیت دینی دارای سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری است که خانواده ها در هر بعد وظایف خاصی را باید بکار گیرند.قطعا بهترین زمان برای شکل گیری ارزش های اخلاقی و تربیت دینی در فرد دوران کودکی است، و خانواده ها و معلمان می توانند با شناسایی تواناییها و محدودیت های کودکان در سنین مختلف، به بهترین نحو اقدام به رشد ارزشهای اخلاقی در کودکان به صورت مداوم و مستمر کنند. در این پژوهش ضمن معرفی ویژگی های رشد اخلاقی در تربیت کودکان، روشهای یادگیری مداوم و موثر در تربیت اخلاقی کودکان ارایه گردیده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، نظری و از لحاظ مطالعه کیفی وبه نوعی تحلیل محتوای نظری است. ویژگی های مورد بحث در این مطالعه برگرفته از دیدگاه علوم تربیتی می باشد.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی و اخلاقی ، یادگیری مداوم ، راهکارهای تربیتی