آموزش / یادگیری مادام العمر فرصت یا تهدیدی برای رشد

هر چند به نظر می آید که مضمون معنایی آموزش/ یادگیری قدمتی تاریخی داشته باشد، لیکن این مفهوم در چند دهه اخیر ایجاد شده، و از جمله مفاهیم متعلق به دنیای مدرن محسوب می شود. در نتیجه، با در نظر گرفتن زمینه و خاستگاهای مختلف ایجاد آن، دارای معنا یا معناهای خاص خود شده است. به تعبیر دیگر، بار معنایی این مفهوم را باید در چارچوب دنیای جدید و شرایط و ویژگیهای آن جستجو کرد. لذا با توجه به این واقعیت که اصطلاح آموزش/یادگیری مثل بسیاری از اصطلاحات دیگر واجد معانی گوناگون و حتی تاریخی است؛ می توان این سیوال را مطرح کرد که نسبت آن با رشد چگونه است با در نظر گرفتن بار معنایی متفاوتی که مفهوم آموزش/ یادگیری مادام العمر می تواند داشته باشد، پاسخ به این پرسش مستلزم تحلیل معانی متفاوت آن است. از سوی دیگر، مفهوم رشد نیز به لحاظ بار معنایی قابل بررسی و تحلیل است. از این رو مقاله حاضر قصد دارد با تحلیل معانی مفهوم آموزش/یادگیری مادام العمر و همچنین مشخص کردن معنای رشد از نظر دیدگاههای فلسفی و دینی، نشان دهد که آیا آموزش/یادگیری مادام العمر در هر صورت و با هر معنایی، فرصتی برای رشد محسوب می شود و یا بر عکس تهدید کننده آن است. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که در مجموع مفهوم رشد از نظر آراء فلسفی و دینی، به نوعی دلالت بر حرکت در مسیر خودآگاهی، جهان آگاهی و در نهایت خداآگاهی(مطابق با دیدگاه ادیان الهی) دارد. این در حالی است که آموزش/یادگیری مادام العمر می تواند به معنای مهارت آموزی و کسب دانش لازم جهت بهره وری شغلی و راهی برای سازگاری با جامعه و نظام اجتماعی-اقتصادی آن تلقی گردد و یا به عنوان فرایند مداوم شناخت هر چه بیشتر خود، جهان و پرورش و شکوفایی استعدادها. محسوب شود. بنابراین مشخص است که تعریف اول از مفهوم آموزش/یادگیری مادام العمر نه تنها فرصتی برای رشد نیست بلکه تهدیدی برای آن محسوب می شود. در حالی که بین تعریف دوم و مفهوم رشد سازگاری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش/یادگیری مادام العمر ، رشد ، فرصت ، تهدید ، دین ، فلسفه