بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر طرحواره های ذهنی افراد وابسته به مواد مخدر

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی -رفتاری بر طرح واره های ذهنی افراد وابسته به مواد مخدر انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه کلینیک های ترک اعتیادشهرستان الیگودرز بود. بدین منظور از بین کلینیک های موجود در شهرستان الیگودرز، دو کلینیک به روش تصادفی ساده با نمونه ای بهحجم 30 نفر مرد انتخاب شدند که به دو گروه آزمایش و گواه هر گروه 15 نفر تقسیم شدند به طوریکه گروه آزمایش تحت درمانشناختی -رفتاری به تعداد 12 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه قرار گرفتند ولی گروه گواه تحت هیچ آزمایشی قرار نگرفتند. بهمنظورگردآوری اطلاعات از پرسشنامه طرحواره ذهنی یانگ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین افراد شرکت کننده در هر دوگروه آزمایش و گواه ازلحاظ طرحواره های ناسازگار اولیه تفاوت معنی داری وجود داشت و نتایج حکایت از اثربخشی درمان شناختی –رفتاری در کاهش طرحواره ذهنی افراد وابسته به مواد داشت. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت طرحواره های ذهنی در ایجاد مشکلاتروان شناختی، درمان شناختی-رفتاری می تواند در بهبود مشکلات روانشناختی افراد وابسته به مواد موثر باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی -رفتاری ، طرحوارههای ذهنی ، طرح واره های ناسازگار اولیه ، وابسته به مواد مخدر