طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد طراحی پایدار در منطقه ایل گلی تبریز

توجه به شرایط اقلیمی و طراحی براساس آن و همچنین تطابق هرچه بیشتر بنا با شرایط اقلیم ی موجود نقش اساسی در صرفه جویی مصرف انرژی دارد. تحقیق حاضر به منظور بررسی و تعیین شرایط مطلوب براساس اقلیم شهر تبریز و ارائه راهکارهای طراحی معماری همساز با اقلیم، برای هماهنگی بیشتر بنا با محیط اطراف خود و استفاده حداکثر از پتانسیلهای محیطی و انرژی طبیعی و صرفه جویی در مصرف انرژی و بالا بردن سطح کیفیت آسایش زیستی در شهر تبریز می باشد. به طور کلی این پژوهش سعی در نشان دادن چهارچوب نظری معماری با رویکرد پایدار و بررسی وجوه مختلف این معماری را داشته است. از جمله کاهش مصرف منابع غیر قابل تجدید، توسعه ی محیط طبیعی و حذف یا کاهش مصرف مواد سمی آسییب رسان بر طبیعت و نحوه ی به کارگیری آنها در صنعت ساختمانسازی را می توان از خصوصیات و وجوه موثر و کارآمد این معماری دانست. بنابراین با توجه به مباحث ارائه شده می توان مفهوم توسعه ی سبز در معماری عصر حاضر را دربه کارگیری مدیریت یک محیط پاک و سالم براساس بهره برداری موثر از منابع طبیعی تجدید شونده و انرژی های پاک با رعایت اصول اکولوژیکی دانست. لذا هدف غایی از طراحی ساختمانهای پایدار، کاهش آسیبهای محیطی به حداقل رساندن مصرف منابع انرژی و هماهنگی هرچه بیشتر با طبیعت می باشد. طراحی اقلیمی در شهر تبریز باید براساس معیارهای طراحی اقلنی در اقلیم سرد و خشک صورت گیرد. از طرف دیگر با توجه بد ما، رطوبت بارندگی و محدوده نیاز به سایه و آفتاب در شهر تبریز مشخص می شود که این شهر در اکثر ماه های سال نیاز به انرژی خورشیدی جهت گرمایش فضاها دارد. هدف این پژوهش طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد طراحی پایدار در منطقه ایل گلی شهر تبریز می

کلیدواژه ها:

مسکن ، مجتمع مسکونی ، طراحی پایدار ، معماری ایل گلی