بررسی اثربخشی آموزش گروهی معنویت درمانی بر سلامت روانی سالمندان مقیم سرایسالمندان سنندج

معنویت حقیقی در واقع علم زندگی است و به انسان می آموزد چگونه سلامت ارگانیزم روحی و روانی اش را حفظ کند.هدف این پژوهش تعیین تأثیر معنویت درمانی بر سلامت روانی سالمندان مقیم سرای سالمندان بود.این پژوهش از نوع تحقیق نیمه آزمایشی با گروه گواه و آزمایش است. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سرای سالمندان شهرستان سنندج بودند. جهت نمونه گیری، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از میان جامعه آماری 30 نفر انتخاب شده، و با همین روش به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. جهت سنجش سلامت روانی افراد گروه نمونه از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ وهیلر( GHQ28 ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با در نظر گرفتن آمارهای توصیفی)میانگین، انحراف معیار و ...( و استنباطی) آزمون T و ... لازم با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد . نتایج نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه، از نظر سلامت روانی تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. همچنین آزمون T گروه های مستقل روی تفاضل میانگین نمره های پیش آزمون – پس آزمون نشان داد که تفاوت میانگین ها از لحاظ آماری معنادار است.با توجه به یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش معنویت باعث بهبود سلامت روانی سالمندان میشود. بر این اساس پیشنهاد میشود که از طریق دایر کردن مراکز مشاوره و کلاسهایی جهت آموزش و یاد آوری معنویات در خانه های سالمندان به سالمندان کمک شود و همچنین رسانه های نیز میتوانند در این مورد نقش مؤثری ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

معنویت ، سلامت روانی ، سالمندان