جهان بینی و یگانگی از دیدگاه علامه طباطبایی

مبحث جهان بینی توحیدی از پیچیده ترین و محوری ترین مباحث فکری و عقیدتی می باشد زیرا وحدت و هماهنگی میان اجزای عالم از یکتایی خالق و مدبر آن حکایت می کند که تمام موجودات و از جمله انسان به خضوع در مقابل ان سرشته شده اند و با زبان وجود و خلقت شان به آن اذعان دارند. علاوه طباطبایی در مبحث توحید ذاتی معتقد است وجود واجب بالذات همان حقیقت صرف و بسیط وجوداست که چون بسیط است ترکیب در آن راه ندارد و وچون صرف است مجالی برای نف هیچ کمالی در آن نیست، لذا واجب تعالی شریکی در هیچ یک از معانی و اوصافی ندارد. علامه طباطبایی توحید صفاتی حق تعالی را در قالب نظریه فلسفی عینیت صفات کمالی با ذات حق تفسیر می کند و این دیدگاه را تنها تبیین معقول و از توحید صفاتی می داند. براساس این نظریه، صفات کمالی در خارج با ذات الهی و با یکیدگر عینیت دارند هرچند از جهت مفهومی با هم و باذات مغایرند در این مقاله نظریات وعقاید علامه به تصویر کشیده شده است.

کلیدواژه ها:

توحید ذاتی ، توحید صفاتی ، توحید افعالی