عوامل موثر بر عدم کاربست فناوری آموزشی در جریان یاددهی و یادگیری از دیدگاه دبیران شهر اصفهان در سال تحصیلی 94-93

فناوری آموزشی روش منظم طراحی، اجرا و ارزیابی کل فرایند تدریس ویادگیری با استفاده از هدف های بخصوص و بهره گیری از یافته های پژوهش در روانشناسی و ارتباط انسانی و بکارگیری ترکیبی از منابع انسانی و غیرانسانی به منظور ایجاد یادگیری موثرتر، عمیق تر و پایدارتر است. تحقیق حاضر با هدف بررسی نظرات دبیران شهر اصفهان در مورد موانع بهره گیری از تکنولوژی آموزشی در فرایند یاددهی –یادگیری و مشخص نمودن و اولویت بندی موانع و مشکلات موجود در راه بهره گیری ازآن است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای حاوی 30 سوال بسته پاسخ در بین نمونه جامعه آماری به صورت کاملا تصادفی توزیع و پس از جمع آوری نظریات و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازروشهای آمارتوصیفی و استنباطی (استفاده از آزمون t) فرضیات در سطح 1% و با درجه آزادی 299 همگی معنی دار بوده و مورد تایید قرار گرفته و عوامل ذیل به ترتیب اولویت به عنوان مانعی برسرراه بهره گیری از تکنولوژی آموزشی در فرایند یاددهی- یادگیری مشخص گردید: کمبود امکانات مالی و اقتصادی درمدارس ، کمبود یا عدم وجود امکانات و تجهیزات آموزشی لازم در مدارس ، عدم ارزشیابی صحیح از عملکرد دبیران و نگرش منفی دبیران و عدم آگاهی آنها نسبت به تکنولوژی آموزشی بعنوان عامل تسهیل کننده یادگیری.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ، فناوری آموزشی ، فرایند یاددهی ، یادگیری ، رسانه ها