دیدگاه آموزگاران ابتدایی درمورد آموزش های کشاورزی وزیست محیطی دربرنامه های درسی جهت ایجاد توسعه ای پایدار

با اندک تاملی در بحران های مختلف محیطی که بشر پشت سر نهاده است، در می یابیم که آموزش همواره کارآمدترین ابزار برای به زانو درآوردن مشکلات بوده است و شکی نیست که جهان فردا را آموزش امروز می سازد. بنابراین آموزش می تواند یکی از ابزار های مهم و راهگشا در مقابل چالش های پیش روی انسان باشد. مسایل محیط زیست در سراسر جهان با تاخیر وارد فعالیت های مدارس شدند. محیط کلاس و مدرسه ، نظام اداره مدرسه و شیوه ی آموزشی معلم، اثرات غیر قابل انکاری بر عملکرد های تحصیلی و فرایند های شناختی دانش آموزان دارد. بنابراین، آنچه در سال های اولیه ی زندگی به کودکان آموزش داده می شود، دارای اهمیتی فوق العاده است. چرا که شخصیت کودکان در این سال ها شکل می گیرد. بنابراین اگر آموزش حفاظت از محیط زیست وکشاورزی را از سال های اولیه ی زندگی یک انسان آغاز کنیم، فردی مسیول و شایسته را در این زمینه تربیت کرده ایم و اگر این عمل در سطح گسترده صورت گیرد، در آینده نسلی را خواهیم داشت که حفاظت از محیط زیست را جزء لاینفک زندگی خود قرار می دهد. برای افزایش محتوای کتب باید دامنه ای مطلوب از دانش ، مفاهیم، شناخت، مهارت، تجربه، نگرش و علاقه مندی های دانش آموزان را در نظر گرفت. همچنین، آموزش نظری و عملی باهم باید توام باشد. اگرچه تلاش هایی برای وارد کردن موضوع های زیست محیطی در برنامه های رسمی کشور (کتب درسی) انجام شده. یکی از موارد مهم در راستای آموزش محیط زیست وکشاورزی، داشتن برنامه های جامع و منسجم است. مقاله پیش رو که بصورت کتابخانه ایی و با مطالعه ی کتاب ها و مقالات مرتبط با موضوع گردآوری شده خواستار پاسخ گویی به سوالاتی از جمله مسایل زیست محیطی وکشاورزی چیست و نقش و جایگاه آن در محیط های تربیتی همچنین برنامه های درسی در کلاس درس چگونه است، می باشد. امید است این مطالعه مورد قبول اهل نظر قرار گرفته و برای مدارس و سازمان های آموزشی مفید فایده افتد.

کلیدواژه ها:

آموزگاران ابتدایی ، آموزش های کشاورزی وزیست محیطی ، برنامه های درسی ، توسعه ای پایدار