اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر افزایش بهزیستی ذهنی معتادان

اعتیاد باعث ایجاد مشکلات بسیاری برای فرد معتاد می شود، به طوری که اعتیاد تاثیری منفی بر بهزیستی ذهنی معتادان می گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در افزایش بهزیستی ذهنی معتادان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر شوشتر در سال 1394 تشکیل داد. 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (15 نفر برای هر گروه). گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش درمان شناختی- رفتاری شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. از مقیاس بهزیستی ذهنی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و درمان شناختی- رفتاری به طور معناداری در افزایش بهزیستی ذهنی و مولفه های آن (بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی) در معتادان موثر بود (0/01> P). لذا توصیه می شود که در مراکز ترک اعتیاد، با استفاده از درمان های مبتنی بر شناختی رفتاری، میزان بهزیستی ذهنی معتادان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتار ، بهزیستی ذهنی ، معتاد