تعیین عوامل بازدارنده مشارکت فعالیت بدنی در اوقات فراغت دانشجویان دانشکده فنی دختران ولیعصرتهران براساس مدل هرمی کرافورد

این پژوهش با هدف تعیین عوامل بازدارنده مشارکت فعالیت بدنی در اوقات فراغت دانشجویان دانشکده فنی دختران ولیعصر تهران (بر اساس مدل هرمی کرافورد) انجام گرفت. این تحقیق به صورت توصیفی-پیمایشی و روش میدانی انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع دانشکده فنی دختران ولیعصر تهران در سال تحصیلی 93 -94 می باشد، حجم نمونه با استفاده از جدول کرجیسی مورگان تعداد 358 نفر برآورد شده است که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد کرافورد و همکاران (1993) استفاده شده است. میزان پایایی پرسشنامه برای متغیر های عوامل بازدارنده فردی، عوامل بازدارنده بین فردی و عوامل بازدارنده ساختاری به ترتیب برابر است با 0/86=a و0/66=a و0/84=a بود. به منظور بررسی رتبه میانگین مشاهده شده و اولویت بندی موانع بازدارنده فعالیت بدنی در اوقات فراغت در بین دانشجویان از آزمون رتبه ای فریدمن استفاده گردید.نتایج حاصل از تحقیق نشان دادکه عوامل بازدارنده مشارکت فعالیت بدنی در اوقات فراغت دانشجویان دانشکده فنی دختران ولیعصر منطبق بر مدل هرمی کرافورد می باشد. به این صورت که عوامل بازدارنده ساختاری مهم ترین دسته از عوامل اثر گذار بر مشارکت افراد در ورزش می باشد و سپس عوامل بازدارنده بین فردی و فردی به ترتیب در اولویت های دوم و سوم قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

مشارکت در فعالیت بدنی ، اوقات فراغت ، عوامل بازدارنده ، مدل هرمی کرافورد ، دانشجویان دختر