تاثیر دوازده ماه تمرینات استقامتی و مقاومتی بر استئوکلسین ,پاراتورمون و کلسیم زنان میانسال

استخوان بافت زنده ای است که وقتی عدم تعادل میان مارکرهای متابولیسم استخوان (استئوکلسین و آلکالین فسفاتاز و دی اکسی پرینولین )بوجود آید دچار کاهش و پوکی می شود . شواهد تجربی نشاندهنده آثار مثبت فعالیت بدنی بر توده اسکلتی است . مارکرهای بیوشیمیایی تغییرات دینامیکی در عملکرد استخوان را ارزیابی و میزان پاسخ متابولیسم استخوان به فعالیت بدنی را تعیین می کند.استئوبلاست ها ایزوفرم خاصی که آلکالین فسفاتاز می باشد را ترشح کرده همچنین ، این سلولها گیرنده هایی هورمون پاراتیریید (PTH) و 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامینD هورمون پارتیروئید(پاراتورمون)، ازجمله هورمون های منحصربه فردی است که درتحریک تشکیل وجذب استخوان،نقش اصلی راایفامی کند. وقتی سطوح کلسیم پایین میاید ترشح پاراتورمون تحریک میشودو هنگامی که مقدار آن بیشتر از حد طبیعی است ترشح پاراتورمون مهار میشود.مارکر دیگر تشکیل استخوان استئوکلسین است که در طول ورزش تغییر میابد .. هدف این مطالعه بررسی دوازده ماه تمرینات مقاومتی , و استقامتی بر مارکرهای جذب استخوان زنان میانسال می باشدموارد و روشها: این تحقیق نیمه تجربی در سال 94 انجام شد آزمودنی ها 36 نفر زن میانسال در زابل بودند که به روش تصادفی از بین 60 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه تجربی استقامتی 12 نفر و تجربی مقاومتی 12 نفر و گروه کنترل 12 نفر جا گرفتند و گروه تجربی به مدت 48 هفته پروتکل تمرینی تمرینات با شدت 55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماریspssو از ازمون کلموگروف اسمیر نف برای بررسی نرمال بودن داده استفاده و با توجه به نرمال بودن داده ها از آزمونهای پارامتریک استفاده شد که در اینجا از ازمون ANOVAستقل استفاده شد .یافته ها :نتایج نشان داد که که سطوح پاراتورمون و استئوکلسین و کلسیم در گروه تمرینی در مقایسه با کنترل تفاوت معناداری پس از تمرین داشت.نتیجه گیری: 9 ماه تمرین مقاومتی و استقامتی با شدت 55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره تغییر معناداری در کلسیم و استئوکلسین و پاراتورمون بوجود آورد

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، استئوکلسین ، زنان میانسال ، پاراتورمون ، آلکالین فسفاتاز