تاثیر پروتکل تمرین پلیومتریک مبتنی بر میزان درک فشار تمرین های پلیومتریکی، بر روی شاخص های توان بی هوازی و خستگی

هدف از این پژوهش، تاثیر پروتکل تمرین پلیومتریک مبتنی بر میزان درک فشار تمرین های پلیومتریکی، بر روی شاخص های توان بی هوازی و خستگی بود. این پژوهش کاربردی با پیش آزمون و پس آزمون و با 2 گروه از دانش آموزان پسر 17-15 سال که شامل تمرین پلیومتریک (n=7) و گروه کنترل (n=7) انجام شد. پروتکل تمرین گروه پلیومتریک شامل7 تمرین بود که هر جلسه 5 تا از آن ها انجام می شد( 2-1 ست 15- 10 تکراری) و با گذشت جلسه ها از تمرین های شدیدتر استفاده می شد، شدت این تمرین ها براساس میزان درک فشار که گذشته بر این در منبعی معتبر ارائه شده بود، در نظر گرفته شد. قبل و بعد از 6 هفته تمرین از گروه ها آزمون های رست و سارجنت گرفته شد. نتایج نشان داد، پس از 6 هفته توان انفجاری، ارتفاع پرش عمودی حاصل از آزمون سارجنت و همچنین اوج، میانگین و حداقل توان بی هوازی حاصل از آزمون رست در گروه پلیومتریک افزایش معناداری مشاهده شد. شاخص خستگی حاصل از آزمون رست در گروه پلیومتریک افزایش مشاهده شد، اما این افزایش معنادار نبود. در نتیجه، براساس یافته های این پژوهش گواه می شود که شرکت در 6 هفته تمرین پلیومتریک مبتنی بر میزان درک فشار تمرین های پلیومتریکی تعریف شده، موجب بهبود شاخص های توان بی هوازی می گردد

کلیدواژه ها:

پلیومتریک ، چرخه کشش-کوتاه شدن ، شدت ، توان ، خستگی ، والیبال